ऋद्धिः _ṛddhiḥ

ऋद्धिः f. [ऋध्-भावे क्तिन्]

1 Growth, increase. नियमर्द्धये Bhāg.12.8.9.

-2 Success, prosperity; affluence, good fortune. तेषामृद्धिरतीवात्र Bhāg.3.139.8.

-3 Eleva- tion, exaltation, greatness. संजीवितः शिशुरसौ मम चेयमृद्धिः U.2.11.

-4 (a) Extent, magnitude, excellence; परिच्छिन्नप्रभावर्द्धिर्न मया न च विष्णुना Ku.2.58. (b) Gran- deur, magnificence; व्यक्तर्धि वः क्रीडितम् Māl.5.22.

-5 Supernatural power or supremacy, perfection.

-6 Accomplishment.

-7 Prosperity personified as the wife of Kubera.

-8 N. of Pārvatī, and of Lakṣmī.

-9 N. of a medicinal plant; (Mar. केवणी, मुरुडशेंग)

-1 magic; M. W.

-Comp. -काम a. desiring increase or prosperity.

-साक्षात्क्रिया manifestation of super- natural power.